Het percentage Nijmegenaren dat zich in de buurt vaak of soms onveilig voelt is de laatste jaren geleidelijk aan het dalen. In 2017 geeft 2% aan zich ‘vaak’ onveilig te voelen en 13% ‘soms’.

Figuur: Onveiligheidsbeleving; voelt zich in woonbuurt ...
Bron: Burgerpeiling, O&S.

Net als bij de voorgaande metingen zijn in 2017 de meest genoemde redenen voor de onveiligheidsgevoelens:

• mensen in de buurt die men vanwege hun gedrag niet vertrouwt (door 10% genoemd);
• groepen jongeren op straat (7%);
• drugsdealers/drugsverslaafden (6%);
• donkere/slecht verlichte plaatsen (5%).

Criminaliteit in de buurt is door 3,5% genoemd als reden voor de onveiligheidsgevoelens. Het percentage Nijmegenaren dat criminaliteit als één van de belangrijkste aan te pakken problemen noemt, is in 2017 lager dan bij de voorgaande metingen: 6% noemt het als één van de belangrijkste buurtproblemen (was 10% in 2013) en 5% noemt het als een van de belangrijkste stadsproblemen (was 12% in 2011). In de top tien van de meest genoemde buurtproblemen staat ook jongerenoverlast (door 5,5% genoemd). Drugsoverlast staat op de 11^e plaats (door 3% genoemd).

Bij de meting voor de landelijke Veiligheidsmonitor najaar 2017 hebben de Nijmegenaren gemiddeld het rapportcijfer 7,2 voor de veiligheid in hun woonbuurt gegeven. Dat is iets hoger dan in voorgaande jaren  (7,1 in 2015 en 2014 en 6,9 in 2013) en ook iets hoger dan het gemiddelde voor de benchmarksteden (7,1). Ook in de jaren voor 2017 was de veiligheidsbeleving in Nijmegen gunstiger dan gemiddeld in de benchmarksteden.