Traditioneel woonden ouderen met een zorgbehoefte, maar ook andere mensen met een functiebeperking of hulpbehoefte, vaak in tehuizen en instellingen. Sinds 2002 werkt de gemeente voor ouderen aan een stadsbreed beleid van “woonservicegebieden”. Doel is dat ouderen en mensen met een functiebeperking zo lang mogelijk zelfstandig kunnen wonen. Tehuiszorg wordt daarvoor vervangen door zorg aan huis, geleverd in gewone woningen of in speciaal daarvoor gebouwde huizen. Deze trend wordt ‘extramuralisering’ genoemd en wordt ook in het Rijksbeleid nagestreefd/bevorderd. Overigens is het meer/langer op zichzelf willen wonen een trend die maatschappelijk, binnen de bevolking, al langer aanwezig is, ook los van overheidsbeleid.
Recenter staat de verhoogde uitstroom van kwetsbaren in de aandacht, ook zij moeten een plaats krijgen in de gewone woningvoorraad.